اندوسونوگرافی یکی از روش های تشخیصی است که امروزه جایگاه مهم و مشخصی در بررسی بیماری های دستگاه گوارش پیدا کرده است. بررسی ضایعات مخاطی و زیر مخاطی از مری تا ناحیه رکتوم برای تشخیص و درمان توسط اندوسونوگرافی رادیال و خطی انجام میشود. روش اندوسونوگرافی به عنوان یک راهکار با ارزش و کم عارضه نسبت به روش جراحی است.
استفاده از یک روش مطمئن برای تعیین مرحله بندی ضایعات دستگاه گوارش بیمار, همچنین بررسی ضایعات خوش خیم از جمله سنگ ها و کیست ها از مواردی است که با دستگاه اندو سونو میتوان تشخیص داد. یکی از روش های مطمئن برای این امر روش اندوسونوگرافی است. اندوسونوگرافی به دلایل متعدد مانند اتساع مجرای صفراوی، بررسی وضعیت غیر عادی اندام های داخلی و طبقه بندی پولیپ ها و تومورها کاربرد دارد. در اندوسونوگرافی در صورت لزوم نمونه برداری از بافت مورد نظر انجام میشود
دستگاه اندو سونو شامل مجموعه ای از دستگاه اندوسکوپ و سونوگرافی میباشد. روش کار به این صورت است که ابتدا با اتصال پروب اولتراسوند به سر اندوسکوپ میتوان تصاویر سونوگرافی با کیفیت بالا از لایه های مخاطی, زیر مخاطی و زوائد محتمل دستگاه گوارش به دست آورد.
یکی از محدودیت های اندوسونو این است که این روش نمیتواند برخی از ضایعات را در لایه های سوم و چهارم مخاطی نشان دهد. همچنین اندوسونو متاستاز به مراحل دور از تومور اولیه را نمیتواند تشخیص دهد و بهتر است برای کشف متاستاز از نواحی دوردست از روش های دیگر مانند سی تی اسکن بهره جست. با پیشرفت دستگاه های اندو سونو جدید, توانایی تشخیص غدد لنفاوی متاستاتیک از غدد لنفاوی غیر متاستاتیک امکان پذیر شده است.
بنابرین دستگاه اندوسونو یک دستگاه مفید برای بررسی عمق تومور, غدد لنفاوی اطراف تومور و بررسی مرحله تومور است.
آمادگی پیش از اندوسونوگرافی
لازم است قبل از انجام اندوسونو فوقانی فرد بین ۶ تا ۸ ساعت ناشتا باشد و از مصرف غذاهای جامد پرهیز کند. لازم است قبل از انجام اندوسونو تحتانی آمادگی لازم جهت انجام کلونوسکوپی انجام شود.