سندرم روده تحریک‌پذیر یا آی‌بی‌اِس IBS نوعی اختلال در عملکرد روده است که با درد مزمن در ناحیه شکم، احساس ناراحتی، نفخ و تغییرات در عادات روده‌ای بدون هرگونه علت ارگانیک دیگری، مشخص می‌شود.
در آی‌بی‌اس، آزمایش‌های معمول بالینی هیچ‌گونه اختلالی را نشان نمی‌دهند. این بیماری همچنین یک بیماری مزمن است که می‌تواند کیفیت زندگی بیمار را به طرز چشم‌گیری تحت تأثیر قرار دهد.
سندرم روده تحریک‌ پذیر علی‌رغم آزاردهنده بودن نشانه‌ها و علائم‌اش، برخلاف بیماری کرون و التهاب زخمی پس روده که گونه‌هایی از بیماری التهابی روده‌ای به شمار می‌آیند، بافت روده را تغییر نمی‌دهد و یا خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و مقعد (سرطان کولورکتال) را افزایش نمی‌دهد. تنها شمار اندکی از بیماران مبتلا به این عارضه از علائم و نشانه‌های شدید رنج می‌برند. برخی بیماران می‌توانند علائم را به خوبی با مدیریت رژیم غذایی، سبک زندگی و استرس و فشار روانی تحت کنترل درآورند، باقی بیماران به دارو و مشاوره نیاز دارند.
برای بسیاری از بیماری های گوارشی در حدود ۶۰۰ مقاله ی مورد بررسی بین سال های ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۷ حاکی از آن است که اعصاب حسی روده و سیستم عصبی مرکزی با هم ارتباط دارند. و بازگرداندن فیزیولوژی مناسب می تواند شیوه ی صحیحی برای کار باشد.یکی از روش های روان درمانی موثر برای این بیماران استفاده از روشهای متنوع بیوفیدبک است.
بیوفیدبک روشی درمانی موثر و تکمیلی برای درمان بیماران مبتلا به یبوست های مزمن ، بی اختیاری های گاز و مدفوع، زخم روده یا بیمارانی که به دلایلی مشکلات دفع دارند، می باشد. در این روش درمانی،حسگرهای کوچک فلزی که الکترود نامیده می شوند، به پوست بیمار متصل شده و مقادیر تنش عضلانی و یا دمای پوست بیمار را اندازه گیری می کنند. و به وسیله ی باز خورد ( فیدبک )های زیستی خود بیمار آموزش های لازم جهت کنترل بیماری صورت میگیرد.
نوروفیدبک در اصل نوعی بیو فیدبک است که با استفاده از امواج مغزی (الکترو انسفالوگرافی EEG)بازخوردی به فرد داده می شود که معمولا صدا یا تصویر است و فرد به وسیله آن باز خورد متوجه میشود چه تغییری بر روی امواج رخ داده و با پاداش یا ادامه و توقف بازی ،فیلم یا صدا به طور نا خود آگاه پی به چگونگی اصلاح امواج مغزی خود میبرد.
آموزش نوروفیدبک در توصیف روشی به کار می رود که در ان اطلاعات عصبی به بیماران مبتلا به اختلالات خاص دستگاه عصبی مرکزیCNS بازخورد داده می شود و تلاش می شود تا آن ها بیاموزند چگونه کارکرد مغزی خودشان را اصلاح کنند.نوروفیدبک نوعی بایو فیدبک است که درآن به طور غیر مستقیم روی مغز کار می شود و بنا بر هدفی که از پیش تعیین شده است،دامنه  امواج مغزی،درجه ی همنوسانی و یا اختلاف فازآماج تغییر قرار میگیرند.
منطق این روش درمانی بر پایه ی شرطی سازی عاملی استوار است.ما در حالت عادی قادر به کنترل و تغییر امواج مغز خود نیستیم،زیرا نسبت به این امواج آگاهی نداریم. در روش درمانی نوروفیدبک سعی می شود تا این آگاهی از طریق ارائه باز خورد های فیدبک های بسیار سریع (چند هزارم ثانیه پس از وقوع) به فرد ایجاد می شود .همچنانکه این تمرین ادامه می یابد مغز یاد میگیرد که چگونه به تولید بیشتر امواج بپردازد که منجر به عملکرد بهتر می شود. اینکه چه امواجی در مغز افزایش و چه امواجی کاهش یابند،کاملا بستگی به مشکل هر فرد دارد و درمانگر آن را در طول جلسه تنظیم می نماید.از این روش می توان به منظور بهبود اختلالاتی چون بیش فعالی/کمبود توجه،ناتوانی های یادگیری،صرع،گرگرفتگی ناشی از یائسگی ،هراس و اختلالات اضطرابی،اختلالات مربوط به سو مصرف مواد،افسردگی،مدیریت استرس،میگرن،سندروم تورت و اختلالات خواب استفاده کرد. این روش تحت عنوان EEG بیو فیدبک،نوروتراپی و آموزش مغز شناخته می شود.